Kevork B. Bardakjian – Modern Ermeni Edebiyatı (2013)

• MODERN ERMENİ EDEBİYATI, Kevork B. Bardakjian, çeviren: Fatma Ünal ve Meral Aktokmakyan, Aras Yayıncılık, edebiyat inceleme, 774 sayfa

‘Modern Ermeni Edebiyatı’, Ermeni edebiyatından yüz elliyi aşkın yazarın çalışmalarını inceliyor; dört yüze yakın edebiyatçının biyografik bilgilerini barındırıyor. 1500-1920 yılları arasında doğmuş Ermeni yazarların eserlerine ve bunlar üzerine yazılmış çalışmalara kaynaklık eden kitapta, ele alınan altı dönemin her birine dair kısa bir arkaplan sunuluyor. Çalışmasına, 16. yüzyıldan 20. yüzyıla Ermeni edebiyatının genel bir tarihini vererek başlayan Kevork B. Bardakjian, bu zaman aralığında doğmuş yazarları, onların eserlerini ele alıyor. Kitapta, Ermeni edebiyatına ilişkin bibliyografya ve başvuru kaynakları da sunuluyor.

Sarkis Srents – Ermeni Edebiyatı Numuneleri (2012)

• ERMENİ EDEBİYATI NUMUNELERİ, Sarkis Srents, çeviren: Mahir Ünsal Eriş ve Ari Şekeryan, Aras Yayıncılık, öykü, 368 sayfa

 

‘Ermeni Edebiyatı Numuneleri’, Sarkis Srents’in Ermenice orijinallerinden Osmanlıcaya çevirerek 1913-1914’te Servet-i Fünun dergisinde tefrika ettiği ve izleyen aylarda kitaplaştırdığı on dört öyküden oluşuyor. Yüz yıl aradan sonra yeniden yayımlanan ve dönemin Ermeni edebiyatından canlı örnekler sunan kitap, ilk yayımlandığında Süleyman Nazif, Abdullah Cevdet, Şahabettin Süleyman ve Harunt Şahrigyan gibi Osmanlı aydınlarınca övgüyle karşılanmıştı. Derlemede öyküleri bulunan yazarlar şöyle: Krikor Zohrab, Rupen Zartaryan, Avedik İsahagyan, Avedis Aharonyan, Zabel Yesayan, Dikran Gamsaragan, Zabel Asadur ve Hrand Asadur.

Esther Heboyan – İstanbul Yolcuları (2007)

• İSTANBUL YOLCULARI, Esther Heboyan, çeviren: Sosi Dolanoğlu, Aras Yayıncılık, öykü, 131 sayfa

 

‘İstanbul Yolcuları’nın yazarı Esther Heboyan, 1955 İstanbul doğumlu. Yazar 1963 yılında, henüz sekiz yaşındayken, Türkiye’den temelli ayrılıp Fransa’ya, babasının yanına gitmişti. Heboyan’ın Fransızca kaleme aldığı bu öykülerde, otobiyografik öğeler ağır basıyor. Heboyan, öykülerinin, unuttuğu Türkçe ile Ermenice’yi ve dolayısıyla da eski zamanları hatırlama isteğinin ürünü olduklarını söylüyor. Kitapta yer alan öykülerin, edebi yetkinliklerinin yanı sıra, bir zamanların Türkiye’sine ve Türkiye’de yaşayan Ermeni halkına dair önemli bir sosyal tarih okuması verdiğini de söyleyebiliriz.